Wijn, gezelligheid en politie?!

Daag allemaol,

Vandaag weer een nieuwe blog. Ik ga proberen dit toch wekelijks te blijven doen. Zo kan Oma Van Buggenum elke woensdag weer een nieuw verhaal van pap horen : ) Ik ga gewoon weer verder waar ik was gebleven.

Dag 27: 6 september   15 graden zon

Hele nacht veel last van keelpijn, rillerig koud/warm. Erg veel last van hoesten in combinatie met kortademigheid, kortom; ik voel me niet lekker! Gisteren zeiden ze op stage al dat als ik zo bleef hoesten, ik beter niet kon komen i.v.m. de weerstand van de kinderen. Vandaag dus een dagje thuis werken, in overleg. Helaas heb ik ook veel last van buikpijn, omdat ik waarschijnlijk nog niet ben gewend aan het eten/drinken hier. Ik heb een rustige dag gehad en geprobeerd wat te rusten. Ik kon me zo wel even bezighouden met wat stage dingen. Eigenlijk zou ik vanavond mee gaan hiken op de Lions head – full moon, helaas gaat dit vandaag niet lukken. Het is wel eindelijk gelukt om foto’s te uploaden op mijn blog! Zie albums per blog. Morgen ga ik wel gewoon naar stage.

Dag 28: 7 september  15 graden, regen

Vandaag weer naar stage. In de ochtend samen met een nurse de medicatie gedaan in 2 wards. Na de teabreak doen de nurses wat administratief werk. Ik ben in D ward bij de jongens gaan meekijken. Een van de nurses heeft sommige diagnoses en gedrag van enkele kinderen toegelicht. Ik ben tot de lunch in D ward geweest en toen weer naar A ward gegaan om te helpen met de medicatie en lunch. Ik heb mijn projectideeën met de sister besproken. Zij kwam zelf ook nog met wat ideeën! Nadat ik Kiona en de 2 Duitse meisjes heb opgehaald, zijn we lekker op tijd thuis. Nog even wat boodschappen gedaan en gekookt. Het is erg slecht weer, dus ik wil eigenlijk lekker thuis blijven. Uiteindelijk heb ik me toch laten overhalen door Kiona om mee te gaan naar the city, naar La parada, een bar/restaurant. In de Uber kom ik erachter dat ik mijn Nederlandse telefoon nog in mijn tasje heb, shit. Nouja, ik heb een klein tasje dat ik voor me draag bij me. Ik let er goed op en hou er steeds mijn hand op. Het is een erg gezellige avond en we leren weer wat mensen kennen. We raren al rond 20.00u in de stad, dus rond 23.00 begin ik toch wat moe te worden. onze huisgenootjes Femke en Fleur komen ook nog. Even later wil ik even kijken hoe laat het is, maar ik kan nergens in mijn tasje mijn telefoon vinden. Huh? Het zal toch niet? Ik voel en zoek overal, maar helaas, niks. Dit kan toch niet? Ik heb er extra goed op gelet! Ik ben gaan rondkijken en vragen, maar niks. Ik heb meteen mijn telefoon laten bellen maar deze staat al uit. Ik kan via een app checken waar de telefoon het laatste is gezien. Dit blijkt net wat voor 00.00u te zijn, 10 min. van te voren heb ik nog geappt. Een half uur later ben ik erachter gekomen, te laat dus. Ik heb mijn gegevens bij de bar achter gelaten, maar hoor al geluiden dat er meerdere telefoons zijn vermist. Met een klote gevoel ga ik naar huis. Eén keer neem ik mijn Nederlandse telefoon mee, weg, ookal ben ik er nog zo voorzichtig mee geweest. Dikke vette pech dus! Wat een shit einde van zo’n leuke avond. Na een korte nacht, zal ik morgenvroeg een skype gesprek hebben met mijn lerares Bastiënne voor mijn project.

Dag 29: 8 september  17 graden, zon

Ik ben al vroeg wakker. Via de telefoon van Celine die ik mee had voor een Zuid-Afrikaans nummer ga ik aan de slag. Volgens de GPS is mijn telefoon niet meer gezien. Ik besluit wel nog een extra vergrendeling in te stellen, zodat ze in ieder geval niet in mijn apps etc. kunnen. Ook de simkaart laat ik blokkeren. Enkele wachtwoorden worden veranderd, apps verwijderd. Je weet dat de telefoon waarschijnlijk wordt doorverkocht, maar voor mijn eigen gevoel wil ik verdere ellende voorkomen. Na het gesprek met mijn lerares ben ik wat wijzer uit mijn projectkeuze. Ik ga me verdiepen in epilepsie, aangezien ik dit dan theoretisch en praktisch kan uitdiepen. Verdere doelen zijn de (hand) hygiëne, protocollen en de zorg voor een jongetje uit C ward. Na het bellen met Bastiënne, bel ik met interpolis i.v.m. de gestolen telefoon. Na een gesprek van 20 min. zijn we aan het afronden, maar de telefoon valt weg. Airtime (beltegoed) is op, dat heb ik weer! Ik heb mijn spullen gepakt en ben met Kiona naar het dichtstbijzijnde politiebureau gegaan i.v.m. aangifte. Helaas moet ik door naar Cape Town zelf. Na bijna 2 uur te hebben vertoefd op het politiebureau, staan we dan eindelijk buiten met een proces verbaal. We kunnen eindelijk iets gaan eten! Om 15.00u ons ontbijt, om het zo maar te noemen. Dit hadden we wel even nodig! We zijn ook nog even langs de club van gisteravond gegaan, maar helaas, geen telefoon. Ook hier werd weer gezegd; you’re not the only one..
We gaan weer terug naar Obs. Snel airtime kopen en wat boodschappen. Ik bel interpolis terug, omdat het gesprek nog niet afgerond was. Ik krijg helaas maar eenvierde van de aankoopprijs terug. Achja, ik krijg in ieder geval iets terug van de verzekering. Nu nog verder contact opnemen met mijn provider. Dit doe ik via facebook, aangezien het bellen erg duur wordt. Ook benader ik Samsung. Ik heb als het goed is namelijk mijn foto’s gebackupt op de cloud. Dit vind ik toch wel belangrijk om terug te krijgen. Wat een geluk dat ik gisteren foto’s heb geupload! Ik heb er dan in ieder geval nog een paar..
Tussendoor even met Oma Lemans kunnen videobellen. Celine en Sven waren op bezoek, leuk om oma even te spreken! Ze begreep er alleen niet veel van, hoe kon dit toch allemaal zo maar? Haha.
Na een vermoeiende dag, hebben we geen zin meer om te koken. Het is al laat, dus we besluiten naar Obscafé te gaan. Hier leren we 2 oorspronkelijk Franse jongens kennen, die hier nu al 10 jaar wonen. Rond 22.00u zijn we bij een ander studentenhuis en nemen we de Uber naar een feestje van een Franse jongen. Dit is in het centrum, maar aangezien dit bij iemand thuis is, vertrouw ik dit wel. Het is een rustig feestje, maar wel gezellig. Helaas wordt er flink (binnen) gerookt. Rond 1.00 eindelijk terug met de Uber. Een huisgenootje is wat ziek geworden in de taxi. Als ze in bed ligt, doe ik nog even de was ophangen en ga ik ook slapen.

Dag 30  9 september   17 graden, bewolkt/zon

Ik ben al best vroeg wakker, maar toch nog erg moe. Ik voel me niet fit. Dit studentenleven past nog niet zo goed bij mij. Ik probeer wat voor school te doen, maar dit lukt ook niet echt. Ik heb tussendoor contact met Tom, omdat hij aan het kijken is voor laminaat etc. ’s Middags ben ik nog even met Kiona wat gaan drinken bij Obscafé. Na wat boodschappen te hebben gedaan, hebben we ’s avonds samen gekookt. Max, een Duitse jongen die we hebben leren kennen, eet ook mee. We hebben hem uitgenodigd omdat hij vandaag de 3 peak hike heeft gedaan; de tafelberg, devils peak én lionshead achter elkaar! Hierna nog film en series gekeken, een echte rustige zaterdagavond. Rond 00.00u probeer ik Tom te bellen voor zijn verjaardag. Dit lukt helaas niet. Even later als ik al in bed lig, nogmaals geprobeerd. Even kunnen feliciteren , maar helaas was de verbinding erg slecht. Cor had vandaag zijn 60 feest. Via Greetz heb ik Cor een kaart en een 60 ballon gestuurd. Dit was gelukkig een leuke verrassing! Tom mag morgen pas zijn pakketje open maken; een kaart met chocola.

Dag 31 10 september  25 graden, zon

Vandaag is Tom jarig. Helaas ben ik niet bij hem, dit is toch wel even een vreemd gevoel. Om 9.30u worden Kiona en ik door Sando opgehaald (een Nederlander) om naar Durbanville te gaan voor een winetasting. Hier ontmoeten we locals, die ons via Max (de Duitse jongen) hebben uitgenodigd. Na een lekker en gezellig ontbijt op een super locatie met een mooie view, beginnen we met de eerste 8 wijnen. Bij deze winetasting krijgen we een glas mee als souvenir! Het is heerlijk weer en erg gezellig. Om 13.00u worden we eigenlijk bij de volgende wijngaard verwacht, maar dit wordt al gauw 15.00u. Gelukkig is dit geen probleem hier in Zuid-Afrika. Bij de tweede wijngaard is de winetasting in een soort grot. Ik neem dit keer enkel de 3 rode wijnen. We delen met z’n alle hapjes, aangezien het erg gezellig is, niet per se door de wijn : ) We besluiten de 3e wijngaard af te zeggen en gezellig hier af te sluiten. We rijden nog even langs de KFC om wat te eten. Daarna gaan we door naar een van de locals thuis. Het is weer gezellig. Rond 19.00u gaan we terug naar Obs. Het was een super leuke, maar vermoeiende dag. Hele leuke nieuwe mensen leren kennen. Op zulke dagen geniet ik 200%! We zijn meteen uitgenodigd voor een ekte Sud Afrikaanse braai bij hen thuis a.s. donderdag. Super leuk, I’m really looking forward to it! Voldaan en vermoeid ga ik slapen; morgen weer een nieuwe stagedag.

Dag 32   11 september   18 graden, zon en bewolkt

Vandaag alweer beginnen aan mijn derde stageweek. Ik breng Kiona en de twee Duitse meisjes en ben stipt om 8 uur zelf op stage. Ik kijk en help mee op ward C met insuline en medicatie. Ook toedienen van medicatie via de PEG sonde. Ik kan ook meekijken bij wondzorg. Hierna even gezien hoe sommige kinderen klaar worden gemaakt om naar school te gaan. Dit zijn maar 2 meiden uit C ward. Hierna ben ik me gaan bezighouden met mijn projectvoorstel en assessment programma. Gelukkig had ik ook even tijd voor mijn weekverslagen. Ik ga om 12.00u weer helpen met de medicatie op de ward. Ik heb hierbij ook medicatie en voeding zelf toegediend via de PEG sonde. Na het eten geholpen met verschonen en de kids in/uit bed halen. Na de pauze nog op de ward geholpen. Ik heb Kiona opgehaald en we zijn direct doorgereden naar the Waterfront. Ik wilde naar de h&m voor iets van sportkleren. Ik wil yoga gaan proberen, na een tip van Mieke, een vriendin van pap en mam. We kwamen nog een ander Limburgs meisje tegen, Lieve. Samen even koffie gedronken. Even boodschappen gedaan en samen gegeten. Ik wilde nog skypen, maar na het eten en douchen was dit wat laat. Wel nog even een serie gekeken. Ik ben wat laat gaan slapen, omdat ik niet echt goed slaap en veel droom. Tom heeft me nog wat foto’s van het huis gestuurd, leuk om te zien, ze zijn al goed bezig!

Dag 33 12 september   18 graden, zon en bewolkt

Vandaag pas om 8.15 op stage vanwege druk verkeer. Ik heb geholpen bij het ontbijt omdat ze verder al ver klaar waren met de medicatie. Een bewoner is niet zichzelf. Hij voelt ook warm aan en lijkt ergens pijn te hebben. We denken misschien dat hij geconstipeerd is. De sister heeft dit manueel gecheckt, maar dit is niet het geval. Ook het eten via de PEG gaat goed. Een tijdje later moet hij helaas overgeven. Hij heeft iets gekregen tegen de pijn en om te laxeren. Toch lijkt het niet minder te worden. Wanneer ik terug kom van de pauze, gaat het niet goed. Hij heeft een zuurstofmasker op en het ziet er niet goed uit. Hij zal naar het ziekenhuis worden gebracht.
In de ward samen met de ergo een activiteit gedaan met ballen, ballonnen en kegels. Dit vinden de kinderen erg leuk. Ik heb vanmorgen mijn projectvoorstel laten zien, dit is goedgekeurd en getekend door de sister. Hopelijk krijg ik vandaag of morgen ook mijn assessmentprogramma af (waar de doelen en competenties in staan), zodat ook dit getekend kan worden. Ik heb een leuke klik met een collega. Ze had mijn Nederlandse nummer, maar dit was dus helaas dit weekend niet meer in gebruik. (Voor diegene die graag mijn Zuid-Afrikaanse nummer willen hebben, kunnen dit vinden in mijn whatsapp status of Tom/pap/mam contacten). Ze heet Venushka. Leuk om weer iemand van hier te leren kennen. Na de pauze geholpen met verschonen en kinderen uit bed halen. Ik krijg positieve feedback dat ik al goed mijn eigen weg weet en mijn eigen ding doe. Vandaag heeft het jongetje wat ik wil gaan volgen bewust in zijn broek geplast i.p.v. op de wc. Ze gaan hier eigenlijk niet op zulke acties in. Ik heb hem hierop aangesproken en dat begreep hij goed. Ik denk dat hij dat ook nodig heeft om te snappen dat dit niet hoort. In de middag heb ik nog met een meisje gespeeld. Ze heeft diabetes en over het algemeen is ze erg aanwezig, slecht te corrigeren. Ik had het idee dat ze rustig was omdat ik dat ook was. Erg leuk om zo een andere kant van een kind te leren kennen. Hier wordt op een andere manier omgegaan met fout gedrag van kinderen dan ik gewend ben. Soms is het nodig om je stem te verheffen, maar ik denk dat dit hier soms te snel gebeurd, waardoor de kinderen hier niet eens meer op reageren en niet luisteren.
Na thuiskomst even boodschappen gedaan en met Felix van YPO (onze contactpersoon) gebeld. Vanavond wilde ik eigenlijk de yoga gaan proberen. Kiona en ik zijn er naartoe gegaan om te informeren en hebben een uur gewandeld. Ik ga morgen als het lukt wel even kijken bij de yoga. Ik heb lekker voor mezelf gekookt: een wrap met pesto, avocado, kip en tomaat. Lekker, al zeg ik het zelf! Hierna even rustig aan gedaan en met mam gebeld. Ik heb nog even wat naar een serie gekeken voor het slapengaan.

Ik hoop vanavond nog wat foto’s te uploaden bij deze blog. Groetjes!